Leuk vormgegeven activiteiten: oefenen in stilzitten en luisteren naar een verhaal

Boekdansen: voor boekenwurmen en kinderen die niet stil kunnen zitten

Mensen die mij kennen weten dat ik gek ben op lezen. In de woonkamer van ons huis is een prachtige boekenwand met de 'mooie' boeken van mijn man en mij, in de eetkeuken staat een klein kastje met boeken van ons manneke en van mijzelf, en op zolder staat nog een flinke Billy boekenwand met al mijn paperbacks Engelstalige fantasy, reisgidsen en taalgidsjes, dwarsliggers en oude studieboeken.
Ik probeer al sinds de geboorte van onze bijna-kleuter de liefde voor lezen op hem over te brengen en vooralsnog zuigt hij het allemaal op als een sponsje. Dus zoek ik ook naar activiteiten die dat stimuleren, omdat hij op sommige vlakken met taal toch een beetje achterloopt of gewoon lui is.

Voorleescafé in Groenrijk Rijswijk

Elke laatste woensdag van de maand leest Tamara van Studio Springboon (http://studiospringboon.nl) voor in het tuincafé van tuincentrum Groenrijk 't Haantje in Rijswijk. Ik was nog niet eerder geweest, maar zo in de zomervakantie moet je ook proberen er af en toe op uit te gaan. Dus met oma en manneke in de witte auto naar Rijswijk. In de speelhoek was het al volle bak. En er waren meer mama's die ik kende, dus ook gezellig om eens bij te praten. En goed om te merken dat je als moeder vaak het idee hebt dat het alleen bij jou niet loopt zoals het zou 'moeten', maar dat zij ook worstelen met allerlei dingetjes rondom opvoeding en moederschap.



Tamara had het leuk georganiseerd en een ontzettend gaaf verhaal over Floortje het varken uitgezocht om te lezen. En ook Boer Boris kwam voorbij, hij ging op vakantie naar zee. Manneke moest vooral rondlopen, in de speelhoek spelen en uiteraard vooral niet zitten. Maar ik begreep later van een kleuterjuf dat dat voor sommige kinderen ook een manier is om het gehoorde te verwerken. En ik merkte ook dat hij het echt wel had gehoord, toen ik hem thuis nog eens naar het verhaal vroeg. En die 'vieze variant' van het kleine olifantje heb ik nog dagen gehoord en moeten zingen. Tja, onderbroekenlol is op deze leeftijd dikke pret natuurlijk.

Boekdansen bij DOK

Kort daarna zag ik op de Facebook-pagina van de bibliotheek hier in Delft (https://www.dok.info) een activiteit voorbij komen genaamd boekdansen (http://www.boekdans.nl). En omdat boeken en dansen twee van mijn grote passies zijn, leek het mij natuurlijk geweldig om dit met onze bijna-kleuter uit te proberen. In een serie van vijf ochtenden worden verhalen en dans gecombineerd.

Zaterdag 29 juli: De kleine walvis
Keurig op tijd waren we binnen, het ging namelijk op volgorde van binnenkomst. Bij de speelplek stonden al boeken klaar over het thema van de dag. En er klonk muziek om de kinderen vast een klein beetje uit te dagen. Geen kinderliedjes, maar expressieve muziek zoals de filmmuziek van Amélie en Cirque du Soleil.







De eerste keer was voor manneke duidelijk nog wennen. Het voorlezen deed hem niet zoveel, liever rende hij met een ander jongetje door de bibliotheek. Maar bij het dansen werd hij steeds nieuwsgieriger en wilde hij het toch wel een klein beetje uitproberen.

Voor mij ook een uitdaging, want hij was mee zonder luier, dus moest ik dat ook nog in de gaten houden. Maar gelukkig ging dat goed. Voor mama was het wel inspannend, maar getuige het plezier op zijn gezichtje was het wel erg goed dat ik ondanks de regen toch gegaan ben met hem. En het is natuurlijk een uitgelezen kans om hem aan verhalen en dansen te laten wennen als niet mama het doet. En hij had toch behoorlijk veel van het verhaal meegekregen, want hij kon het met een beetje hulp zo navertellen.

Update: de logopediste raadde ons de app aan van Kleine walvis, en ik merk dat hij het verhaal nu beter snapt. Hij vindt het ook leuk om liedjes te horen die bij een verhaal passen. Dus dat was de moeite waard.

Woensdag 2 augustus: De kar van de koning


De koning heeft een nieuwe auto. Wie mogen erin rijden? Konijn eerst, maar die rijdt zo het wortelveld in. Beer dan maar, al rijdt die heel hoog de bergen in. Eend duikt met auto en al het water in. En aap slingert met de auto hoog in de lucht. Dan doet de koning het maar zelf. Oh oh, als dat maar goed gaat. Oh jee, de auto is kapot.

Meneer is duidelijk niet van het stilzitten, dat had ik al eerder vastgesteld. Gelukkig zijn ze daar bij de bibliotheek enigszins op berekend. Maar dit was toch duidelijk te druk voor hem, met teveel prikkels. Hij bleef er ook niet echt bij met het dansen deze keer. Ik ben met hem in de kinderhoek gaan zitten en daar ging het een op een met een iets ouder meisje wel heel goed. Maar ik houd stug vol. Gelukkig krijg ik niet echt meewarige of nijdige gezichten van de andere ouders. Maar ja, ik vind dit belangrijk en hij zal toch ook moeten leren om zich in gezelschap te gedragen en op zijn beurt te wachten. Ik ben stiekem ook best wel een beetje jaloers op al die ouders van wie het kind braaf gaat zitten en lief meedoet. Maar
dat is nou eenmaal niet zo. 


Woensdag 9 augustus: Anna en de zomer

Deze hebben we helaas overgeslagen wegens allebei niet fit zijn. Dat was misschien maar goed ook, want ik heb begrepen dat er een cameraploeg was en dat er veel kindjes waren, dus dat was misschien wel wat teveel geweest.











Woensdag 16 augustus: Monkie (neem een knuffel mee!)

Met de knuffel in de tas zijn we weer naar de bibliotheek vertrokken. Nadat we vorige week gemist hadden (en ook een beetje gemist werden!) vandaag toch weer gegaan. Oma kon ook nog een stukje meemaken. Stilzitten en luisteren is nog steeds niet goed te doen, maar gaande het dansen kwam hij toch een klein beetje los. Boos dansen, dansen met onweer, Monkie is een monkey.

En ook nu snapt hij het verhaal prima, hoewel hij zeker de helft niet gehoord heeft.







Zaterdag 26 augustus: Hoe Tito zijn neus kwijtspeelde

Echt veel zin had manneke niet, maar toch zijn we gegaan. En uiteindelijk vond hij het ook wel leuk. Verschillende vormen wegen werden met tape op de vloer geplakt, waarna er een zoektocht op touw werd gezet naar de neus van de clown. In verschillende vormen kwam de neus steeds weer tevoorschijn, maar elke keer was het niet de ronde, rode neus. En zowaar, hier wilde meneertje wel aan meedoen. Clowns zijn kennelijk wel erg leuk en acrobaten en dieren. Dit was de laatste keer van deze serie, maar ik vind het ook zeker de moeite om eens met de school te overleggen of zij zoiets een keer willen organiseren.





De dame van boekdans.nl deed het ontzettend leuk en deed haar best om elk kind op zijn eigen niveau bij het verhaal te betrekken. En op deze manier merk je ook of een bepaald boek aanslaat bij een kind. Ik vond het zeker leuk om te doen en hoop dat ze het nog eens doen voor iets oudere kinderen.

Over een mama die wil weten wie er in het potje gepoept heeft: Zindelijkheidstraining en vieze praatjes

Al een tijdje zijn we bezig om onze bijna-kleuter te laten wennen aan het potje. Dat ging soms al goed, maar nog niet van harte. Hij heeft zelfs enkele weken echt niet op potje of wc willen zitten.

Nu het zomervakantie is en hij na de herfstvakantie naar de kleuterschool gaat, werd ons ook vanuit de peuterspeelzaal echt gemaand om nu serieus werk te maken van zindelijkheid overdag ('s nachts mag het nog tot 7 jaar duren voor hij echt droog blijft en moet blijven, begreep ik laatst van iemand). Dus hadden manlief en ik dit weekend aangekruist in de agenda voor een crash course.


Nu had ik hier eerlijk gezegd een klein beetje mijn twijfels bij, want onze bijna-kleuter is absoluut niet gevoelig voor beloningen. Gelukkig voor mij lijken de Paw Patrol-stickers wel een beetje te helpen.

Dus zo gezegd, zo gedaan en na de nachtluier heeft meneertje de rest van de dag in zijn adamskostuum rondgewandeld. Dit zal bij mensen die bij ons over de stoep liepen misschien wat rare gezichten hebben opgeleverd, maar de reden is ook heel praktisch: als hij een onderbroek aanheeft denkt hij dat het een soort luier is en dat hij dus alles kan laten lopen. Gelukkig voor mij is dat vandaag maar een keer gebeurd.

Plassen op het potje deed hij dus al met enige regelmaat, maar de grote boodschap deponeerde meneertje het liefst nog steeds in een (bij voorkeur net schoon aangetrokken) luier. Dus dat was ook een doel, het proberen of hij dat ook wilde.
Gisteren hadden we een net-de-pot-misser, maar vandaag lukte het zowaar. Ik zag hem spelen op zijn knieën en bespeurde een keutel. Toen ik hem daarop naar het potje stuurde, lukte het zowaar en belandde dit drolletje keurig in het potje. Maar dit was op commando, de bedoeling is natuurlijk dat het ook spontaan lukt. En ja, na het avondeten liep meneertje keurig naar de pot, ging zitten en riep vervolgens: Mama, poep in het potje. Ik dacht eerst nog: ja ja, dat is nog van zonet. Maar nee, dit was echt een keurige drol.
En vervolgens  keurig bukken voor het afvegen, dat ook nog. Dus vandaag hebben we het potje aardig vol mogen plakken met stickers. Morgen gaan we verder, maar er is een significante stap in het proces gezet. To be continued...

Het belang van goede lingerie

Oh, wat heb ik ze soms vervloekt! Ja, echt waar. Lijkt het wel alsof in Hollywood alleen de dames met het diepste decolleté worden aangenomen, in de dagelijkse realiteit is het vaak helemaal geen pretje. Kijk in dat verband vooral ook eens het filmpje van lingerieproducent PrimaDonna dat recent rondging op Facebook, over mannen die het gewicht van borsten ervaren. https://youtu.be/e2TBaaUPyY8

Ja, deze post gaat over tieten, tata's, borsten, de ladies of meisjes, welke bijnaam je ze ook wilt geven. Die van mij begonnen redelijk vroeg met groeien. Al snel zat ik op een volle D+-cup. En in die tijd had je dan keuze tussen zwart, wit of huidskleur in model harnas. Niet echt leuk natuurlijk bij gym in de kleedkamer, vooral wanneer ik de vlotte modelletjes zag van de meiden die wel bij H&M of Livera konden slagen. Ik was dan ook zo trots als een pauw toen mijn moeder een lichtblauw geruit setje met shortje vond in mijn maat! Wat was ik blij, ik deed eindelijk mee.

En daarmee kom ik meteen op het onderwerp van mijn post. Het belang van goede lingerie, en dan met name goede beha's. Gelukkig heb ik van huis uit steeds meegekregen hoe belangrijk het is dat een beha goede steun geeft. En uiteraard zal ik daarmee best wel eens de mist zijn ingegaan, zeker wanneer ik weer op zoek was naar een leuke set in een spannend kleurtje of motiefje. Want de grotere ketens zijn (nog steeds) niet echt berekend op 'moeilijke maten' (ik bedoel daarmee vooral smalle onderwijdte en grote cup of juist omgekeerd).

De laatste jaren zie je echter dat hier verandering in komt en dat stoere vrouwen het heft in eigen hand nemen en een winkel opzetten met wat ze zelf missen bij de reguliere lingeriezaken. In Amsterdam is dat Beatriz Mora van Betty's Boops (http://www.bettysboops.nl) en in Rotterdam zit sinds december 2016 SuperBra van Floor van de Pavert (http://superbra.nl).
In Delft zat ook nog Cups4curves (http://www.cups4curves.nl/index.php?route=common/home) maar sinds zij de stenen winkel heeft gesloten werkt ze als webwinkel+ waarbij ze op afspraak lingerieparty's geeft of een-op-een advies aan huis. Misschien wel een leuk idee om een keer te doen. Interesse? Reageer dan hieronder!

Vorige zomer ben ik met vriendin Linda (www.mamaliefde.nl) al eens bij Betty's Boops geweest en ontzettend leuk geholpen en waanzinnig goed geslaagd. Het merk Fantasie zat bij mij erg goed en daar gingen er twee van mee naar huis. De Fantasie Jacqueline Lace in navy en de Fantasie Kimberley met bloemetjes.
Zo blij mee. Want goede lingerie geeft steun, zorgt dat je je lekker voelt en ja, ook je kleding zit vaak meteen een stuk beter met de juiste foundation. Net als bij make-up trouwens.



Vandaag nam ik de kans waar om ook eens in Rotterdam te gaan kijken, bij SuperBra dus. Na een korte wandeling door Rotterdam-Noord/Crooswijk stonden we voor de winkel. Ruim opgezet, overzichtelijk en meteen in het oog springend de diversiteit aan lichaamsvormen en -kleuren van de etalagepoppen en de vrolijk gekleurde beha's en bijpassende broekjes op het rek erachter.


Ik werd geholpen door Floor zelf en na mijn maat gevraagd te hebben ging ze op zoek naar een aantal mooie beha's voor mij. En de eerste die ze vond was meteen favoriet! De Opium van het Poolse merk Ewa Michalak (https://www.ewa-michalak.pl/main-eng.html) in het zogenoemde S-model was meteen bingo. Ik moest wel een cupmaat groter, maar toen zat ie meteen ook perfect! Broekje erbij en klaar is Mech.

En ook een nieuwe techniek geleerd om je beha aan te trekken: scoop en swoop. NIET meer je beha achterop je rug vastmaken en omklappen dames!!! Dat is dus heel erg slecht voor je beugels. Bandjes over je schouder, de borsten vanaf onder de oksel flink naar binnen en omhoog brengen en dan de haakjes aan de achterkant vastmaken. Enige gewenning en oefening vereist, maar ik moet zeggen dat het snel went.

En nu komt het: in deze set voelde ik me zo comfortabel dat ik een beetje grappend riep dat ik hierin wel op de foto wilde. Nou, dat kon. Ik ben dus erg enthousiast over de service en de kwaliteit van de spullen. En ook de prijzen zijn fijn, want Floor hanteert een bovengrens van ongeveer 70 euro. Dus voor iedere vrouw is er wel iets te vinden. En is je maat er niet? Dan probeert ze m gewoon voor je te bestellen.

Dus kun je niet meer slagen bij de reguliere lingeriezaken en wil je graag modieuze en sexy lingerie die jou op het lijf geschreven is? Ga dan zeker eens langs bij Betty's Boops of bij SuperBra.


[deze blog is absoluut niet gesponsord door de beide lingeriezaken en ik heb deze op eigen initiatief geschreven. Alles wat hier staat is dus volledig mijn eigen mening, eerlijk en ongecensureerd]