Leuk vormgegeven activiteiten: oefenen in stilzitten en luisteren naar een verhaal

Boekdansen: voor boekenwurmen en kinderen die niet stil kunnen zitten

Mensen die mij kennen weten dat ik gek ben op lezen. In de woonkamer van ons huis is een prachtige boekenwand met de 'mooie' boeken van mijn man en mij, in de eetkeuken staat een klein kastje met boeken van ons manneke en van mijzelf, en op zolder staat nog een flinke Billy boekenwand met al mijn paperbacks Engelstalige fantasy, reisgidsen en taalgidsjes, dwarsliggers en oude studieboeken.
Ik probeer al sinds de geboorte van onze bijna-kleuter de liefde voor lezen op hem over te brengen en vooralsnog zuigt hij het allemaal op als een sponsje. Dus zoek ik ook naar activiteiten die dat stimuleren, omdat hij op sommige vlakken met taal toch een beetje achterloopt of gewoon lui is.

Voorleescafé in Groenrijk Rijswijk

Elke laatste woensdag van de maand leest Tamara van Studio Springboon (http://studiospringboon.nl) voor in het tuincafé van tuincentrum Groenrijk 't Haantje in Rijswijk. Ik was nog niet eerder geweest, maar zo in de zomervakantie moet je ook proberen er af en toe op uit te gaan. Dus met oma en manneke in de witte auto naar Rijswijk. In de speelhoek was het al volle bak. En er waren meer mama's die ik kende, dus ook gezellig om eens bij te praten. En goed om te merken dat je als moeder vaak het idee hebt dat het alleen bij jou niet loopt zoals het zou 'moeten', maar dat zij ook worstelen met allerlei dingetjes rondom opvoeding en moederschap.



Tamara had het leuk georganiseerd en een ontzettend gaaf verhaal over Floortje het varken uitgezocht om te lezen. En ook Boer Boris kwam voorbij, hij ging op vakantie naar zee. Manneke moest vooral rondlopen, in de speelhoek spelen en uiteraard vooral niet zitten. Maar ik begreep later van een kleuterjuf dat dat voor sommige kinderen ook een manier is om het gehoorde te verwerken. En ik merkte ook dat hij het echt wel had gehoord, toen ik hem thuis nog eens naar het verhaal vroeg. En die 'vieze variant' van het kleine olifantje heb ik nog dagen gehoord en moeten zingen. Tja, onderbroekenlol is op deze leeftijd dikke pret natuurlijk.

Boekdansen bij DOK

Kort daarna zag ik op de Facebook-pagina van de bibliotheek hier in Delft (https://www.dok.info) een activiteit voorbij komen genaamd boekdansen (http://www.boekdans.nl). En omdat boeken en dansen twee van mijn grote passies zijn, leek het mij natuurlijk geweldig om dit met onze bijna-kleuter uit te proberen. In een serie van vijf ochtenden worden verhalen en dans gecombineerd.

Zaterdag 29 juli: De kleine walvis
Keurig op tijd waren we binnen, het ging namelijk op volgorde van binnenkomst. Bij de speelplek stonden al boeken klaar over het thema van de dag. En er klonk muziek om de kinderen vast een klein beetje uit te dagen. Geen kinderliedjes, maar expressieve muziek zoals de filmmuziek van Amélie en Cirque du Soleil.







De eerste keer was voor manneke duidelijk nog wennen. Het voorlezen deed hem niet zoveel, liever rende hij met een ander jongetje door de bibliotheek. Maar bij het dansen werd hij steeds nieuwsgieriger en wilde hij het toch wel een klein beetje uitproberen.

Voor mij ook een uitdaging, want hij was mee zonder luier, dus moest ik dat ook nog in de gaten houden. Maar gelukkig ging dat goed. Voor mama was het wel inspannend, maar getuige het plezier op zijn gezichtje was het wel erg goed dat ik ondanks de regen toch gegaan ben met hem. En het is natuurlijk een uitgelezen kans om hem aan verhalen en dansen te laten wennen als niet mama het doet. En hij had toch behoorlijk veel van het verhaal meegekregen, want hij kon het met een beetje hulp zo navertellen.

Update: de logopediste raadde ons de app aan van Kleine walvis, en ik merk dat hij het verhaal nu beter snapt. Hij vindt het ook leuk om liedjes te horen die bij een verhaal passen. Dus dat was de moeite waard.

Woensdag 2 augustus: De kar van de koning


De koning heeft een nieuwe auto. Wie mogen erin rijden? Konijn eerst, maar die rijdt zo het wortelveld in. Beer dan maar, al rijdt die heel hoog de bergen in. Eend duikt met auto en al het water in. En aap slingert met de auto hoog in de lucht. Dan doet de koning het maar zelf. Oh oh, als dat maar goed gaat. Oh jee, de auto is kapot.

Meneer is duidelijk niet van het stilzitten, dat had ik al eerder vastgesteld. Gelukkig zijn ze daar bij de bibliotheek enigszins op berekend. Maar dit was toch duidelijk te druk voor hem, met teveel prikkels. Hij bleef er ook niet echt bij met het dansen deze keer. Ik ben met hem in de kinderhoek gaan zitten en daar ging het een op een met een iets ouder meisje wel heel goed. Maar ik houd stug vol. Gelukkig krijg ik niet echt meewarige of nijdige gezichten van de andere ouders. Maar ja, ik vind dit belangrijk en hij zal toch ook moeten leren om zich in gezelschap te gedragen en op zijn beurt te wachten. Ik ben stiekem ook best wel een beetje jaloers op al die ouders van wie het kind braaf gaat zitten en lief meedoet. Maar
dat is nou eenmaal niet zo. 


Woensdag 9 augustus: Anna en de zomer

Deze hebben we helaas overgeslagen wegens allebei niet fit zijn. Dat was misschien maar goed ook, want ik heb begrepen dat er een cameraploeg was en dat er veel kindjes waren, dus dat was misschien wel wat teveel geweest.











Woensdag 16 augustus: Monkie (neem een knuffel mee!)

Met de knuffel in de tas zijn we weer naar de bibliotheek vertrokken. Nadat we vorige week gemist hadden (en ook een beetje gemist werden!) vandaag toch weer gegaan. Oma kon ook nog een stukje meemaken. Stilzitten en luisteren is nog steeds niet goed te doen, maar gaande het dansen kwam hij toch een klein beetje los. Boos dansen, dansen met onweer, Monkie is een monkey.

En ook nu snapt hij het verhaal prima, hoewel hij zeker de helft niet gehoord heeft.







Zaterdag 26 augustus: Hoe Tito zijn neus kwijtspeelde

Echt veel zin had manneke niet, maar toch zijn we gegaan. En uiteindelijk vond hij het ook wel leuk. Verschillende vormen wegen werden met tape op de vloer geplakt, waarna er een zoektocht op touw werd gezet naar de neus van de clown. In verschillende vormen kwam de neus steeds weer tevoorschijn, maar elke keer was het niet de ronde, rode neus. En zowaar, hier wilde meneertje wel aan meedoen. Clowns zijn kennelijk wel erg leuk en acrobaten en dieren. Dit was de laatste keer van deze serie, maar ik vind het ook zeker de moeite om eens met de school te overleggen of zij zoiets een keer willen organiseren.





De dame van boekdans.nl deed het ontzettend leuk en deed haar best om elk kind op zijn eigen niveau bij het verhaal te betrekken. En op deze manier merk je ook of een bepaald boek aanslaat bij een kind. Ik vond het zeker leuk om te doen en hoop dat ze het nog eens doen voor iets oudere kinderen.