Feestdagen(stress). Over kerk, outfits, kerstkaarten en veel (lekker) eten. Deel 1

Uiteraard kan in deze periode een Kerst-blog niet ontbreken. Maar voor veel mensen is dit ook een behoorlijk stressvolle tijd. Want met veel (veelal) leuke dingen in een relatief korte periode moet je de zaken goed organiseren. En ja, dat is natuurlijk een enorm luxe-probleem. Dat realiseer ik me zonder meer. Want in deze dagen realiseer ik me eens te meer hoe blij ik mag zijn met alles wat ik heb. Een lieve man, een gezonde zoon, een gezellige (schoon-)familie en een prachtig huis. Materieel kan ik mezelf gerust rijk noemen. En dan probeer ik me ook spiritueel een beetje op te laden in deze periode. Want ik weet dat ik dat nodig heb.

Mijn programma begint op zondag 13 december met een kerkdienst waar ik aan meewerk. In deze viering staat de ontmoeting tussen Elisabet en Maria centraal. Wij hebben als motto voor de dienst: "De Geest doet (van zich) spreken". Kunnen wij nog geïnspireerd raken door de Kerstboodschap? Of geloven we het allemaal wel? Waar vinden wij ons enthousiasme (in-theos(God)-zijn)?

Omdat 13 december zondag Gaudete (Verheugt u) is, ook wel roze zondag in de Advent genoemd, wilde ik graag een outfit met roze en een beetje paars erin dragen. Maar omdat het bij ons in de kerk best fris kan zijn, koos ik voor mijn nette zwarte pantalon van Mexx met mijn zwarte enkellaarsjes van Tamaris en een leuke multi-color top van Paprika (www.paprika-shopping.be). Met zilveren oorbellen met een paars steentje in mijn oren was ik er helemaal klaar voor.









In de tussentijd zullen we ook onze kerstkaarten moeten adresseren, schrijven en versturen. Wij zijn nog (deels) van de ouderwetse papieren kerstkaart. De eerste hebben we ook al mogen ontvangen. Ik vind sowieso post krijgen meestal erg leuk (tenzij het rekeningen of enveloppen van de Belastingdienst zijn). En dan maar hopen dat onze adreslijst nog enigszins up to date is. Want niks is vervelender dan kaarten versturen naar het verkeerde adres. Ik ben overigens ook heel benieuwd hoeveel kaarten voor ons rijtje (1 t/m 1d) of de vorige bewoners bij ons in de brievenbus belanden.

Op donderdag 17 december was ik te vinden in de kapel van het Stanislas College Westplantsoen voor de jaarlijkse Kerstakadoremie, waar we met koor en orkest enkele stukken spelen en samenzang begeleiden. Dresscode is zwart met een vleugje rood.
Ik heb gekozen voor een zwart jurkje van Junarose, een dunne zwarte panty en wijnrode enkellaarsjes van Soho (via www.vd.nl). In mijn oren oorbellen met rode bling-kersjes van Topvintage (www.topvintage.nl)





Vrijdagochtend 18 december was ik gevraagd op mijn viool enkele kerstliedjes te spelen bij de Kerstviering op de peuterspeelzaal waar onze peuter naar toe gaat. Dus weer een gezellige boel, een verhaal, liedjes met gitaarbegeleiding, een beker chocolademelk en kerstkoekjes. En elke peuter kreeg een mooi boekje met het kerstverhaal mee naar huis.

Vluchtelingen in Delft: welke initiatieven zijn er en wat kunnen wij betekenen?

Vanuit het interne periodiek van onze wijkgemeente kwam recent een verzoek binnen. Of ik naar de bijeenkomst wilde gaan die door de Raad van Kerken van de Protestantse kerken van Delft werd georganiseerd over het omgaan met de vluchtelingen die op dit moment ons land en onze stad binnenkomen. En of ik er dan een verslag van wilde schrijven.

Natuurlijk wilde ik dit, en op 1 december fietste ik naar de Oude Kerk. Het was al goed druk toen ik aankwam. Natuurlijk kwam ik veel bekenden tegen. Zowel uit onze eigen gemeente als voorgangers uit andere kerken. Ook veel andere betrokkenen lieten hun gezicht zien. 

De opening werd verzorgd door ds. Arnold Vroomans, voorganger van de gemeente Binnenstad-Vrijenban. Wat mij uit zijn boodschap vooral is bijgebleven was de uitspraak: Een droom blijft een droom als deze uitsluitend van jezelf is. Oftewel, een droom kan pas uitgroeien wanneer je deze met je omgeving deelt.

Met een verwijzing naar een lied uit het nieuwe liedboek (NLB 997, - en vele duizenden, ontheemd, gevlucht uit eigen land) plaatste dominee Vroomans de rol van de kerk ook direct in perspectief. Maar hij voegde er meteen aan toe dat deze bijeenkomst zeker niet uitsluitend voor kerkelijk betrokken mensen bedoeld was. Overigens was het contingent kerkelijk betrokkenen wel erg groot, maar dat ter zijde.

Vervolgens kregen drie Delftse initiatieven en een woordvoerder van de gemeente Delft de kans zich aan dit publiek te presenteren en te laten zien op welk vlak zij de naar Delft gekomen vluchtelingen ondersteunen.

Allereerst was het woord aan Stefan van der Stappen van de gemeente Delft. Hij maakte even een kort rekensommetje met ons: de doelstelling voor 2015 is om nog 170 mensen te huisvesten binnen Delft. Op deze avond in deze kerk waren al meer mensen aanwezig. Hij legde allereerst uit dat er verschil dient te worden gemaakt tussen vluchtelingen, statushouders en vergunninghouders. De keten werkt als volgt: een vluchteling komt in Nederland en meldt zich bij een azc. Daar wordt zijn of haar verhaal gecontroleerd, of het land van herkomst echt onveilig is. Deze procedure duurt ongeveer een jaar. Als alles klopt, krijgt deze persoon een status. Deze geldt voor vijf jaar. Wanneer na deze vijf jaar de situatie verbeterd is, is terugkeer het doel. Is dit niet het geval, dan pas zal deze persoon een definitieve verblijfsvergunning krijgen. Statushouders verblijven niet meer in een azc, maar worden verdeeld over de Nederlandse gemeenten. Voor komend jaar is de verwachting dat 300 of meer statushouders in Delft gehuisvest zullen moeten worden. En dat vraagt inspanning van zowel gemeente als bewoners als de betrokken statushouders. Maar ze krijgen daarbij hulp van verschillende initiatieven.

Participe (onderdeel van Delft voor elkaar) is zo’n initiatief. Cherif Jeffali benadrukt meteen dat waar we spreken over statushouders dit dus nu ook direct Delftenaren zijn, inwoners van onze gemeente. Hij licht toe hoe Participe de statushouders helpt met de zakelijke, organisatorische kant van hun komst hier. De administratieve handelingen zoals het aanvragen van een BurgerServiceNummer, aanmelden bij huisarts en tandarts, corresponderen met allerlei instanties. Dit naast het stimuleren van  het vormen van een sociaal netwerk en het oplossen van de taalbarrière. Dit is een traject van zes maanden, georganiseerd door zowel professionals als vrijwilligers vanuit het kantoor in buurtcentrum De Vleugel aan de Aart van der Leeuwlaan. Daarna worden de mensen geacht zelf het hoofd boven water te kunnen houden. Hoe realistisch dat is, blijft de vraag.

Mensen die zich hiervoor willen aanmelden moeten wel in hun achterhoofd houden dat de gemiddelde belasting minimaal 12 uur per week bedraagt en dat er ten minste mbo+-niveau vereist wordt (vanwege bijvoorbeeld complexe formulieren).

Daarna was het woord aan Ria Pool - Meeuwse over initiatieven-collectief Welkom in Delft, en dan specifiek het project Delftse Buur. Een buddy-netwerk waarbij de sociale inburgering centraal staat. Dan kun je denken aan het oefenen van Nederlands, het opbouwen van een sociaal netwerk, de stad leren kennen en de deur uitgaan. Hierbij is voor politiek geen rol weggelegd. Op dit moment zijn er al zo’n zeventig (!) vrijwilligers betrokken bij dit initiatief. Zij worden zelf ook gecoacht vanuit Delftse Buur. 

Belasting is minimaal 1,5 uur per week gedurende minimaal drie maanden. 

De bedoeling is om vanaf januari ook meer de buddy’s te gaan begeleiden, om eventuele ontstane misverstanden uit de weg te ruimen. Want het is echt niet altijd leuk. Mensen komen tenslotte uit een traumatische situatie en moeten zich op veel vlakken tegelijk aanpassen. Dat kan botsen. Maar er is absoluut oog voor om dit te signaleren en uit te spreken.

Ten slotte was het de beurt aan Helma Sollie van Stichting Present, een landelijke organisatie met een afdeling in Delft. Present richt zich op hele concrete hulpvragen en faciliteert tussen deze hulpvragen en groepen vrijwilligers (bijvoorbeeld bedrijven, studentenverenigingen, kerken) die een kortlopend project willen aangaan.

Present help voornamelijk mensen met een klein of niet-bestaand sociaal netwerk. Hun projecten zijn zowel praktisch als sociaal. Denk aan het tuinonderhoud voor iemand met een beperking, ophogen van een terras zodat een kind in een rolstoel ook naar buiten kan, of het verven van muren in een woning die opgeknapt moet worden.

Na een kort gebed, uitgesproken door pastor Robin Voorn (die even grapte over zijn positie als pastor van de Oude Kerk), kon men onder het genot van een kop koffie of thee meer informatie krijgen van de gepresenteerde initiatieven en zich eventueel ook meteen aanmelden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op dit moment niet zou weten of ik me zou aanmelden voor een van deze initiatieven, en zo ja, voor welke dan.

Maar ik was wel blij verrast om niet alleen maar de usual suspects aan te treffen. Ook behoorlijk wat jongere mensen (ik denk van verenigingen als CSR en CSFR) waren aanwezig. 

Maar bovenal geeft deze bijeenkomst, en de onverwacht hoge opkomst, mij hoop. Hoop dat de harde toon die we horen op televisie en in de media wordt getemperd door de compassie en de warmte van zoveel betrokken inwoners van Delft. Ik zou het enorm inspirerend vinden wanneer ook in andere gemeenten in Nederland dit soort initiatieven zich presenteren en laten zien dat wij nog steeds solidair zijn met mensen die hier een thuis hebben gevonden nadat ze hun oude thuis hebben moeten achterlaten onder vaak ellendige en gewelddadige omstandigheden.

En dan dringen die woorden uit dat kerstspel zich steeds weer aan mij op, gezongen uit volle borst door Maria (in dit geval mijn zusje): Jouw lege handen zijn het mooiste geschenk voor het Kind. Want wat je aan een ander geeft, dat geef je aan Hem. Hij is al blij dat jij gekomen bent.

• 
  

Dazzling Diva's styling-avond bij Zizzi Delft

Bah, wat een weer afgelopen woensdagavond. Als ik niet me had aangemeld, was ik echt de deur niet uitgegaan. Maar een avondje met allemaal dames kleren passen en horen over de nieuwste trends is toch wel erg leuk. Dus trok ik vol goede moed door de regen naar Zizzi Delft.
Zizzi is een Deens kledingmerk voor wat vollere vrouwen, vanaf maat 42.
En qua prijsklasse ook erg betaalbaar. Mooi meegenomen dus.

Mijn vriendin Linda (van www.mamaliefde.nl) was mee voor de gezelligheid.
We werden warm onthaald door de dames van Zizzi en Roos, de styliste van Come into Bloom (http://www.comeintobloom.nl). Zij presenteerde ons vier diva's met wie we ons qua kledingstijl zouden kunnen identificeren. Ook gaf ze daar kledingvoorbeelden bij. Zo werd meteen zichtbaar wat ze bedoelde.Verder gaf ze als tip om niet meteen op je comfort zone terug te vallen, maar ook eens andere dingen te proberen. En dat bleek soms best erg lastig. Maar wij zijn natuurlijk vol goede moed gaan passen en combineren. Dat leverde soms hilarische situaties (en dus ook foto's!) op. De grijze
blouse met satijnen kraagje deed voor ons beiden erg weinig behalve ons de slappe lach bezorgen. We kregen er bijna Britney Spears-visioenen bij, zeker in combinatie met het grijze plooirokje (dat ik an sich wel echt superschattig vind overigens!).

Als ik moet kiezen tussen de diva's, kom ik uit op een mix van de Dutch diva en de Berlin diva. Een mengsel van praktisch (je moet ermee kunnen fietsen) en kleurrijk en creatief.
De New York diva die in Starbucks zit met haar city-outfit, laptop en dure koffie trekt mij veel minder, en ook de Copenhagen diva met de bijna mannelijke/androgyne belijning doet mij niet zoveel, als ik heel eerlijk ben. Gelukkig passen de kleuren van dit najaar (smaragdgroen, saffierblauw, marsala-rood en lichtroze) erg goed bij mijn smaak en voel ik me er over het algemeen lekker in. Er viel voor mij dus heel wat te kiezen. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij een leuke hippieachtige tuniek die ook als voorbeeld-outfit werd getoond bij de Berlin-stijl. Ik bewaar deze top echter nog even, want ik wil m aan naar een feestje. Dan zal ik een mooie #ootd selfie voor jullie maken. Beloofd!

Ook voor de inwendige mens werd goed gezorgd. Hapjes en drankjes (en glamorous water natuurlijk!) waren beschikbaar. De dames renden rond om voor iedereen de juiste maten te vinden en er werd midden in de winkel gewoon omgekleed. De tips, complimenten en rake opmerkingen vlogen door de lucht en er werd veel gelachen. Oh, wat kunnen veertig dames een hoop kabaal en troep produceren!



Er was ook een make-up artist meegekomen die ons omtoverde tot ware diva's met naar wens smoky eyes of blauwe mascara of andere spannende make-uptrends.

En er werd korting gegeven! Dat is natuurlijk altijd leuk meegenomen. Om alvast in de kerststemming te komen zaten de bedragen verstopt in kleine doosjes die in een soort kerstboompje bij de kassa hingen.


Er gingen dan ook heel wat dames met een goedgevulde tas èn goodiebag naar huis.
In de goodiebag een flesje water en een doosje chocola van Ferrero Rocher. Verder kaartjes met de moodboards van de vier verschillende diva's zoals door Roos gepresenteerd.
En de tas alleen al is natuurlijk geweldig.

Delft, pas maar op! Er lopen binnenkort heel wat goedgeklede curvy diva's door de stad.
Op zoek naar leuke, betaalbare kleding in maat 42 tot en met 56? Zizzi Delft op de Brabantse Turfmarkt 68a is zeker de moeite van een bezoekje waard!

Er is (was) er een jarig, hieperdepiep hoera!

HIEPERDEPIEP HOERA! Ons manneke is twee jaar geworden. En omdat papa er op zijn echte verjaardag niet was werd het hier in huis ongeveer twee weken lang gevierd. Daardoor konden (gelukkig) ook de cadeautjes gespreid gegeven worden. Natuurlijk hadden we de kamer versierd met ballonen en slingers, en dat vond meneertje maar wat mooi. Ook voetballen met ballonnen vindt hij erg leuk. Hij rent dan al giechelend door de kamer.

Het eerste pak kwam van zijn oma en tante en nichtje uit Leiden. Een prachtige knalrode driewieler van Winther. Het pak was ongeveer net zo groot als hijzelf, maar dat mocht de pret niet drukken. Na wat geworstel om de fiets goed in elkaar te zetten kon hij uitgeprobeerd worden. Eerst als loopfiets, maar gaandeweg gingen steeds meer de voetjes op de pedalen. En nu, ruim een week later, crosst hij rond alsof hij het al jaren doet.
Hij manoeuvreert zo handig met dat ding door de woonkamer, het is ongelooflijk.

Afgelopen zondag vierden we echt zijn verjaardag. Het grote cadeau van opa en oma en tante Judith en oom Harro was een keukentje van Ikea. Hij kwam net uit bed en had eerst niets in de gaten. Je had zijn snoetje moeten zien toen hij in een keer zag wat hij had gekregen. Uiteraard had ik hem, zoals afgesproken, zijn outfit van Polarn O. Pyret aangetrokken. Een grijs shirtje met allerlei gekleurde beestjes erop en een spijkertuinbroek. Deze had ik mogen uitzoeken bij de presentatie van de nieuwe wintercollectie van dit Scandinavische (Zweedse) merk voor kinderen. Zij hadden dit event in de slagschip store in Utrecht georganiseerd voor mamabloggers en ik mocht mee als introducé van Linda (www.mamaliefde.nl). Ik ben echt fan van deze outfit en van dit merk.


Tante Judith had gezorgd voor een prachtige carrot cake met rupsje Nooitgenoeg erop. Niet iedereen was fan van de taart, maar het feestvarkentje gelukkig wel. Voor de zoetekauwen onder ons waren er gelukkig ook citroen-maanzaadmuffins. De gasten lieten zich de taart en muffins en andere hapjes goed smaken en het was erg gezellig.



Het manneke is zich er misschien nog niet zo erg van bewust, maar wat is hij verwend en wat was hij jarig. Hoe toepasselijk dat het eerstvolgende woord dat hij kon zeggen TAART was.

Hij is inmiddels ook begonnen op de peuterspeelzaal en daar vermaakt hij zich prima.

Najaarsgarderobe

Met het weer van de afgelopen tijd zou ik er eigenlijk nog helemaal niet aan moeten denken, maar dinsdag is het alweer 1 september en dus herfst.

Dat betekent in mijn geval dat de zomerkleren worden gewassen en opgeborgen tot volgend jaar.
Maar ik heb ook wat nieuwe items gekocht die ik in het najaar graag wil gaan dragen. Nu heb ik via  www.polyvore.com een soort style sudoku (met dank aan Nefferth Bernadina van Mode Plus http://www.mode-plus.com/2015/08/style-building-your-capsule-wardrobe.html?m=1) weten te vinden. Hierin kun je een capsule wardrobe van 10 verschillende outfits samenstellen. Ik heb een poging gedaan om mijn eigen variant hierop te maken, en ik denk dat het me redelijk gelukt is.

Nu is deze niet helemaal correct, want eigenlijk moet het schema 4x4 zijn, maar dat pakte Photoframer net weer niet natuurlijk.
Dit is een overgangs-garderobe.

Van boven naar beneden en van links naar rechts:
1. fuchsia shirt met studs, Junarose
2. oorbellen, Macy's
3. Offwhite jeans Jazz, Miss Etam

4. Zilver-wit ballerina's, Ecco
5. JRFive normal waist skinny jeans, Junarose
6. Dark ink tshirt, Junarose

7. Midirok jeans, Gerry Weber
8. Top kanten detail, Junarose
9. Bruine laarzen, Tamaris


Nu heb ik nog wat losse items gekocht zo her en der, en wil ik toch eens verder kijken om daar leuke outfits mee te combineren. Ik had al eerder geschreven dat ik een beetje in een blauwe fase zit, maar als ik in de winkel kijk komt een van mijn favoriete kleurcombinaties er weer aan: wijnrood (ook wel marsala geheten) en lichtroze. Ik heb behoorlijk wat roze in mijn kast, maar combineer het eigenlijk altijd met wit, terwijl met bruin of wijnrood ook prachtig is, of zelfs met paars.

Wat heb ik nu nog aan losse items voor het najaar, en hoe ga ik die combineren?

Dit jurkje van Junarose heb ik gisteren voor het eerst aangehad. En wat zit het lekker, en wat is de kleur mooi! Ik twijfel zelfs nog of ik niet ook het zwarte jurkje in hetzelfde model ga aanschaffen. Gisteren gecombineerd met de wit-zilveren instappers van Ecco (ja, nog steeds). Maar in het najaar met de bruine laarzen van Tamaris en een mooi crème vestje eroverheen bijvoorbeeld. Of met een paar zwarte hoge hakken en een statement ketting voor een feestje.

Een andere aanwinst waar ik heel erg blij mee ben is mijn zwarte spijkerbroek van Zizzi, model Nille (recht vallend). Ik kreeg in de winkel hier in Delft ontzettend goed advies over pasvorm en maat. Zeker een aanrader om eens te gaan kijken (vanaf maat 42!). Door de hogere taille sluit hij mooi aan en verdoezelt hij het buikje dat ik toch altijd een beetje probeer te verstoppen.



Daarnaast, dat schreef ik al eerder, was ik nog op zoek naar een leuk jasje voor voor- en najaar. Ik heb m gevonden, en wel bij Zizzi. Dit prachtige inktkleurige PU jasje heb ik vrijwel dagelijks aan (tenzij het hoost van de regen).

Heb ik verder nog wensen voor mijn najaarsgarderobe? Oh ja, altijd. Zo wil ik kijken naar een vrolijke winterjas. Ik heb al gekeken bij Junarose naar de roze peacoat, maar iets in de stijl van Desigual lijkt me ook wel wat.



Maar een ding staat er zeker op: een wijnrode of chocoladebruine velours blazer. Zodra ik de mooiste gevonden heb, laat ik het jullie lezen (en zien natuurlijk!)

Hebben jullie nog wensen voor het najaar wat kleding betreft?

Persoonlijk en omgevingshitteplan

Nu de temperaturen de komende dagen naar tropische hoogten dreigen te stijgen, moet ik goed nadenken over hoe ik mezelf en de kleine man zo comfortabel mogelijk de dag laat doorkomen. Veel drinken (niet makkelijk voor mij), de kleine man tussen de middag lekker laten slapen. Gelukkig  hebben we (althans, met dit weer!) niet al te veel direct zonlicht in de woonkamer van het appartement, dus valt het wel mee hoe warm het binnen wordt. En omdat dit gebouw dikke muren en hoge plafonds heeft en granieten vloeren is de gang heerlijk koel.

Voor 11 uur 's ochtends boodschappen doen is denk ik ook wel prettig, dan hoef je er niet midden op de dag uit. Gelukkig heb ik gisteren al ijsjes gehaald. Die zijn dus al binnen. En vers fruit zorgt bij de kleine man ook alvast weer voor wat extra vocht.
En mama? Die vindt een koude cola met dit weer een enorme traktatie.

Ook moet ik ervoor zorgen dat mijn kater een plekje heeft waar hij koel kan liggen en dat zijn drinkbakje gevuld en wel klaar staat. Want ook dieren kunnen enorm last hebben van de hitte.

Straks heb ik dienst in een van de twee verpleeghuizen waar ik elke maand ben. Normaal gesproken houd ik er altijd al rekening mee dat het daar gemiddeld genomen warmer is dan jij en ik misschien gewend zijn. Maar denk je eens in, die mensen zitten soms de hele dag stil, dan zou ik het ook koud krijgen op den duur. Maar met dit soort weer zijn zij ook extra kwetsbaar. Want ze kunnen niet zo gemakkelijk even een glas water uit de keuken halen of een ijsje kopen.


Zij zijn hiervoor afhankelijk van het personeel van de instelling. Ik denk dat we bij de viering maar extra kannen met water vragen, misschien liever limonade schenken dan koffie na afloop.
Daarom is het Nationaal Hitteplan zeker wel verstandig, om kwetsbare mensen en dieren te beschermen tegen oververhitting en uitdroging. Bijgevoegd een afbeelding met slimme tips. Misschien heb ik er zelf ook nog wat aan en jullie ook.

James Bond - the spy that I love

Ik ben gek op de films van James Bond. Ik heb ze denk ik (bijna) allemaal wel een of meerdere keren gezien. Ik heb zelfs wel eens een marathon georganiseerd waarbij we met de oudste zijn begonnen. Er zijn zoveel dingen waar ik bij deze films van kan genieten. Neem nu alleen dat heerlijke bombastische muziekje al. Zo herkenbaar, iedereen weet meteen waar je het over hebt. En niet te vergeten de mooie dames, de heerlijk schmierende bad guys en hun soms knullige handlangers, en natuurlijk mr 'shaken not stirred' Bond himself.

Mijn favoriete James Bond blijft Sean Connery. De manier waarop hij aan de ene kant de gevaarlijke spion was en aan de andere kant een enorm charmante verleidelijke man sprak mij als pubermeisje enorm aan. Hij had ook dat 'Britse' (ondanks het feit dat hij een echte Schot is) en die ontzettend droge humor waardoor ik deze film-franchise zo ben gaan waarderen.

Er zijn in totaal zes acteurs geweest tot nu toe die deze iconische rol op zich hebben genomen. Naast Sean Connery zijn dat Roger Moore, Timothy Dalton, George Lazenby, Pierce Brosnan en Daniel Craig. En hoewel ik erg aan Daniel Craig moest wennen, vind ik hem wel een goede Bond. Ik ben ook erg blij dat Miss Moneypenny weer in ere hersteld is en dat de schrijvers de flirterige conversaties tussen haar en Bond weer oppakken.
Naomie Harris is een goede keuze hiervoor geweest, ze vervult de rol zeer charmant.

Ook vind ik het prachtig hoe beginnende actrices een kans krijgen om te schitteren als Bond-girl. Vaak is dat een enorme opstap geweest naar een serieuze acteercarrière. Maar mijn favoriete actrice uit een Bond-film zijn niet de dames waar Bond vrijwel standaard het bed of het water mee deelt (let maar eens op: ik noem hem ook wel James Plons, zo vaak ligt hij in het water, al dan niet voorzien van haaien of andere nare beesten). Nee, mijn favoriete Bond-dame is niemand minder dan voormalig M, dame Judi Dench.  Wat een fantastische vrouw voor een fenomenale rol.
Hoe zij die allesbepalende slotscène in Skyfall neerzette, daar had ze wat mij betreft een Oscar voor mogen krijgen.

Een ander onvergetelijk karakter is en blijft Q, gespeeld door de briljante Desmond Llewellyn. Zijn snufjes, gadgets en humor maken de film spannend.

Maar ook zijn opvolger, de jonge Ben Whishaw, heeft zich vol overgave in deze kleine, maar zeer bepalende rol gestort. Ik ben hier erg gelukkig mee. Dat er nog maar veel Bond-films mogen volgen. Met uiteraard grote hits zoals Skyfall van Adele. Want laten we ook de titelsongs niet vergeten. Vrijwel allemaal zijn het hits geworden voor hele grote artiesten. Tina Turner, Shirley Bassey, Madonna, Garbage om er maar een paar te noemen.
Kortom, de Bond-franchise is op vele fronten succesvol en biedt volop kansen om het als jong talent of gelauwerd artiest ver te schoppen.

Op de markt is je gulden een daalder waard

Nu wij (tijdelijk) in de binnenstad wonen vind ik het heerlijk om met wandelwagen en boodschappenmand naar de markt te wandelen en te bedenken wat we die avond gaan eten en wat ik bij de supermarkt moet halen en wat ik op de markt kan krijgen.
Fruit haal ik zeker op de markt. Aardbeien, frambozen, perziken, allemaal even lekker.
Vorige keer had ik limoenen nodig, 5 stuks voor een euro.
Een citroen voor 20 cent. Vandaag sperziebonen en een paprika voor minder dan 3 euro. Allemaal lekker spul in mijn boodschappenmand.


Die boodschappenmand heb ik bij Dille en Kamille vandaan (www.dilleenkamille.nl). Ik voel me met die mand aan mijn arm (of aan de wagen) dan net een Française die naar de markt gaat om heerlijke verse ingrediënten voor allerlei taarten, cakes en hapjes te kopen. In mijn gedachten flaneer ik van stand naar stand, overal proevend en voelend, vergelijkend en misschien zelfs wel afdingend als ik het durf.

Toch is niet alles op de markt verkrijgbaar en moet ik me toch naar de supermarkt begeven. Kleine man vindt tegenwoordig de kleine boodschappenwagentjes het einde, dus af en toe mag hij uit de wandelwagen.
Maar wanneer hij 'zijn' mini-broodjes in de gaten krijgt als mama die in zijn agentje legt, zijn de rapen gaar natuurlijk. Meneer wil op dat moment acuut een broodje en krijgt een grandioze driftbui wanneer mama zegt dat dat niet mag. Uiteindelijk, na veel medelijdende blikken van mede-supermarktbezoekers, geef ik toe en krijgt manneke zijn krentenbolletje.

Om tijdens de zomermaanden toch een beetje op mijn gewicht te letten had ik besloten om te minderen met de frisdrank die ik nuttig.
Toen ik een tip van Jamie Oliver (http://www.jamieoliver.com/recipes/fruit-recipes/quick-easy-flavoured-water/#swKyxGXlSokX4izm.97) voorbij zag komen met 'recepten' voor water met een smaakje dacht ik: Dat ga ik ook proberen. Dus ik heb een fles gekocht die ik daarvoor kan gebruiken.

Deze fles komt ook bij Dille en Kamille vandaan, is van groen
gerecycled glas en er kan ongeveer een liter in. IJsblokjes erin,
wat limoenschijfjes, een paar krullen komkommer en wat gekneusde munt. Ik zal eerlijk zijn, dat heb ik precies een avond volgehouden. Al smaakte het prima hoor. Maar het is lastig als er een klein kereltje
aan je benen staat te trekken omdat hij ook aandacht wil, iets eten of drinken of gewoon spelen.
Toch heb ik het smaakjeswater nog niet geheel afgeschreven, zeker niet nu bijna alle ingrediënten zo gemakkelijk op de markt verkrijgbaar zijn. Want geef nu toe: verse frambozen zijn toch 100x lekkerder dan die uit de diepvries, of niet dan?

Gelukkig is de markt straks, wanneer we verhuisd zijn, nog steeds op loopafstand. Dus misschien zien jullie mij wel wandelen met manneke en boodschappenmand. En zijn jullie geïnspireerd geraakt om ook naar de markt te gaan, dan kom ik jullie daar misschien wel tegen.
Want de markt is naast een culinair gebeuren natuurlijk ook een ontmoetingsplaats. Zo sla je twee vliegen in een klap en krijg je waar voor je geld. Misschien is die euro toch ook wel een daalder waard.

De zomer komt eraan…oh jee.

We hebben de afgelopen maanden al een paar keer warme of zelfs hete dagen gehad. Veel mensen gaan dan naar het strand of de waterspeeltuin of iets dergelijks. Volgens mij ben ik sinds mijn zwangerschap niet meer in badpak of bikini in het openbaar verschenen. Ik hul mij in korte broek en hemdje, maar daar blijft het bij. Zoals zoveel mama's (denk ik) ben ik niet tevreden over mijn lijf. Ja, ik weet het, ik heb een kind op de wereld gezet. Maar dan nog, dat buikje en die kilootjes hadden er inmiddels toch wel weer af mogen zijn.

Toch weerhoudt mij dat er niet van om op allerlei webwinkels te kijken naar leuke badpakken. Helaas zijn degenen die ik leuk vind helaas vrijwel niet beschikbaar in mijn maat. En wat er dan wel uitkomt is ook niet om vrolijk van te worden meestal.

Vaak zijn de badpakken voor grotere maten zo verschrikkelijk saai en degelijk…natuurlijk kun je altijd voor het zwart kiezen, maar dan voel ik me zo'n Siciliaanse weduwe. ik wil er verdorie ook als vrouw met een maatje meer vrolijk bijlopen in badpak of bikini.
Daarom heb ik mezelf toch een badpak gegund. Geen bikini, met die striae op mijn buik en heupen is dat geen vertoning. Ik wil ook bij het zwembad er nog een beetje charmant uitzien.

Dus ik naar mijn favoriete webwinkel surfen. Want ja! op www.topvintage.nl hebben ze naast heerlijke jurkjes, schattige tasjes en begeerlijke schoenen ook prachtige badpakken en bikini's voor dames zoals
ik.

Dit prachtige badpak met snoeperige kersjes is het geworden. Een vintage jaren '50 model met lage pijpjes en een sweetheart halslijn. Hiermee durf ik me wel in het openbaar te vertonen.
Straks zal de postbode aanbellen met dit pakketje voor mij. Ik verheug me er nu al op.

Dreumestag

Onze kleine grote man is inmiddels toch echt geen baby meer, maar een eigenwijze dreumes. Hoewel ik dat woord vroeger verschrikkelijk vond, merk ik dat het wel voldoet. Want hij is dan wel geen baby meer, maar een echte peuter is hij ook nog niet. Nu zag ik bij mijn vriendinnetje Linda (www.Mamaliefde.nl/blog) een dreumestag voorbijkomen, dus bedacht ik me dat het misschien leuk was om op die manier het gat in mijn blog (bijna een jaar, foei!) weer eens een beetje op te vullen.
Daarom hierbij de antwoorden op de vragen:

WAT IS DE LEEFTIJD?

Ons manneke is inmiddels alweer twintig maanden en 5 dagen oud. 

WAT IS ZIJN FAVORIETE ETEN?

Favoriet is sliertjes met saus. Of dat nu Aziatische of Italiaanse sliertjes zijn maakt niet eens echt veel uit. Tagliatelle carbonara is een favoriet, maar de pasta met sinaasappel-chilisaus die papa dan eet gaat er net zo makkelijk in. Het is gelukkig niet zo'n moeilijke eter als zijn moeder.

HET MEEST FAVORIETE TUSSENDOORTJE?

Krentenbollen zijn absoluut tussendoortje numero uno. Ook de yoghurt van papa is erg in trek. Perzik, cranberry of Griekse yoghurt met honing, alles verdwijnt in dat mondje.

WAT IS ZIJN FAVORIETE DRINKEN?

Hij krijgt eigenlijk nauwelijks ander drinken dan diksap, water en 's avonds een flesje Nutrilon opvolgmelk. Heel af en toe bij Klieder een bekertje Roosvicee of op de kinderopvang een zelfgemaakte smoothie. 

FAVORIETE TELEVISIEPROGRAMMA?

Brava TV, een zender met klassieke muziek. Verder kijken we nauwelijks televisie. Heel soms kijken we samen een filmpje van Nijntje, Bumba of Sesamstraat. En laatst hebben we een keer naar de Teletubbies gekeken. Nu roept hij wel oh-oh als hij iets laat vallen. Misschien heeft dat toch indruk gemaakt. 

FAVORIETE BOEK?

Het boek van de dieren van Dick Bruna. Vooral als oma er (verkeerde) geluiden bij gaat maken, dan schatert hij het uit. Maar ook het doopboekje dat hij van Ruben en Linda heeft gekregen is erg in trek. En in zn bed ligt een boekje over schaapje Luuk dat de maan gaat zoeken.

FAVORIETE SPEELGOED?

Een stok met een bij die vrolijk over de grond ratelt. In de wandelgangen Maja (de Bij) genoemd. Deze spotten wij voor het eerst bij mijn schoonzusje, die hem voor haar dochter had gekregen. Manneke heeft kilometers door het huis gesjouwd met die bij en was heel teleurgesteld dat hij m moest achterlaten. Toen heeft mijn schoonmoeder gelukkig bij de winkel er nog een weten te bemachtigen. Deze hebben we ook meeverhuisd naar onze tijdelijke woning.

FAVORIETE KLEUR?

Ik heb geen idee. Hij draagt regelmatig blauw, maar hij heeft niet echt een voorkeur voor mijn gevoel.

WAT MAAKT HEM VERDRIETIG?

Als hij niet op onze mobiele telefoons naar filmpjes van zichzelf mag kijken kan meneertje soms erg driftig worden. Hij gilt dan de hele boel bij elkaar of gaat op zijn buik liggen stampvoeten. Gelukkig (voor mijn oren) is dit meestal vrij snel weer over en loopt hij weer verder. 

HOE NOEMT HIJ PAPA EN MAMA?

Dat of die. Hij gaat nu geluiden benoemen (hond is woef, en eergisteren zei hij ineens miauw tegen de kat). Hij brabbelt er lustig op los en kan heel goed zingen. Zonder woorden, maar heel zuiver in de melodie. Meestal weten we precies wat hij aan het zingen is of wanneer hij op de kinderopvang weer een nieuw liedje heeft geleerd.

WAT IS ZIJN FAVORIETE KNUFFEL?

In zijn bed liggen een konijntje van zijn papa, beer Bob van de Bijenkorf van mama en een patchwork hond.  

EEN FAVORIETE ACTIVITEIT?

Spelen met zijn tante Judith (mijn jongere zusje) vindt hij prachtig. Met een kleine bezem door het huis vegen is eveneens een geliefde bezigheid. Maar ook kastjes opnamen en lades opentrekken is natuurlijk prachtig. 

WANNEER SLAAPT HIJ?

Het is zeker geen slaapkop. Meestal wordt hij rond zeven uur 's ochtends wel wakker, vaak ook wel eerder. 's Middags slaapt hij van ongeveer 12 tot half twee, en tussen half acht en acht 's avonds proberen we hem er weer in te  leggen. Dat lukt soms niet helemaal, zeker als hij zich niet helemaal lekker voelt. 

WAT MAAKT HEM DRUK?

Als hij erg veel indrukken heeft opgedaan gedurende de dag kan hij soms wat baldadig worden. Maar ook wanneer hij andere kindjes met een bal ziet spelen wordt hij helemaal wild. Dan wil hij meedoen. Overigens wil hij dat ook als volwassenen aan het voetballen zijn. 

WAT MAAKT HEM GEWELDIG?

Hij is een heerlijk vrolijk, niet eenkennig baasje dat voor heel veel plezier zorgt in de familie. Hij is meestal redelijk ontspannen, maar knuffelt ook graag. Hij houdt van muziek, zit af en toe nog graag in de box bij opa en oma en kijkt dan uit het raam naar bootjes, fietsen, honden en de draaibrug.